ماستوئید استخوانی است که در پشت مجرای گوش خارجی قرار دارد و شامل زائده ماستوئید ، حفره ماستوئید و سلول های هوایی ماستوئید می باشد.

ماستوئیدیت التهاب عفونی مخاط مفروش کننده سلول های هوایی ماستوئید می باشد. از آنجا که این سلول ها به طور مستقیم و یا غیر مستقیم با فضای گوش میانی ارتباط دارند ، لذا ماستوئیدیت در بیشتر مواقع به دنبال عفونت گوش میانی ایجاد می شود. ماستوئیدیت به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود. سلامت دات لایف در این مقاله توضیحاتی مفید در مورد مراقبت بعد از جراحی گوش میانی ارائه کرده است.

کلستئاتوم :

تجمع توده کراتینی در داخل گوش میانی یا حفرات ماستوئید می باشد. اصولاً کلستئاتوم از طریق تخریب استخوان موجب صدمه به گوش می شود.

بهترین علامت کلستئاتوم ترشحات بدبو و زننده از گوش است.

اتواسکلروز  :

سخت شدن گوش که معمولاً استخوان های رکابی گوش میانی را درگیر می کند و حرکت طبیعی آن ها را مختل می کند. شایع ترین علت کم شنوایی هدایتی در افراد بالغ است و هر دو گوش معمولاً گرفتار می شوند. کاهش شنوایی از نوع هدایتی ایجاد می شود و در صورتی که گوش داخلی و حلزون درگیر شوند ، کاهش شنوایی حسی- عصبی ایجاد می شود.

درمان این عارضه جراحی است ( استاپدکتومی ) که در این روش استخوان رکابی برداشته شده و به جای آن پروتز ظریفی گذاشته می شود.

مراقبت از خود پس از عمل جراحی گوش میانی :

• آنتی بیوتیک ها و سایر داروها را طبق دستور مصرف کنید.
• بعد از عمل ، گوش عمل شده را چند ساعت اول به سمت بالا نگه دارید و استراحت مطلق داشته باشید.
• به یاد داشته باشید که قدری احساس ناراحتی طبیعی است. از مسکن ها طبق دستور استفاده کنید.
• پاک کردن بینی ( فین کردن ) را در طی هفته اول پس از جراحی به آرامی انجام دهید.
• در چند هفته نخست ، سرفه و عطسه را با دهان باز انجام دهید.
• می توانید ۳-۲ روز پس از جراحی به کار قبلی خود بازگردید . از بلند کردن اشیای سنگین ، زور زدن و خم شدن برای چند هفته اجتناب کنید.
• بدانید که احساس صداهای مختلف در گوشی که جراحی شده برای ۵-۳ هفته پس از جراحی طبیعی می باشد.
• بدانید که پانسمان گوش و وجود مایع و خون در گوش میانی موجب کاهش شنوایی می شود. اقدامات مناسب جهت افزایش شنوایی شما عبارتند از : کاهش سر و صدای محیطی ، قرار گرفتن در برابر افراد در هنگام صحبت کردن ، شمرده صحبت کردن دیگران ، در نور کافی قرار گرفتن در هنگام حرف زدن.
• توجه کنید که قدری ترشح خونی و بافتی پس از جراحی طبیعی است ، در صورت افزایش ترشحات یا خروج چرک و افزایش درجه حرارت بدن به جراح اطلاع دهید.
• درصورت نیاز به مسافرت هوایی با جراح مشورت کنید.
• از شنا کردن و شیرجه زدن در آب خودداری کنید.
• تا مدتی از ورود آب به گوش عمل شده جلوگیری کنید. اگر خط بخیه پشت گوش ترشح داشت و خیس شد ، ناحیه بخیه زده شده را به یک لایه ی نازک از پماد حاوی آنتی بیوتیک آغشته کنید.
• به مدت ۳-۲ هفته پس از جراحی و همزمان با باز شدن لوله اُستاش و ورود هوا به گوش میانی شاید درد شدیدی احساس کنید.
• آسیب عصب صورتی یکی از عوارض نادر جراحی ماستوئید است. لذا هر نشانه ای از آسیب صورت ، نظیر کج شدن دهان را به پزشک اطلاع دهید.
• جهت پیشگیری از عفونت پس از جراحی از یک فتیله یا پانسمان به همراه آنتی بیوتیک موضعی در مجرای شنوایی خارجی استفاده می شود.
• در صورت لزوم از سمعک در گوش دیگر استفاده کنید.
•  در نهایت حتما باید در عرض یکماه پس از عمل تمپانوپلاستی به پزشک معالج مراجعه شود.

علائم و عوارض شایع پس از جراحی گوش میانی

۱- خشکی دهان و اختلال چشایی : غیر معمول نبوده و در بعضی اشخاص ممکن است دیرتر بهبود یابد.

۲- احساس صدای « وز وز » در گوش : در بعضی افراد قبل از عمل جراحی وجود دارد و شاید یک تا دو ماه بعد از جراحی احساس شده و بعداً کاهش پیدا کند. در عمل جراحی که شنوایی بیمار بدتر شده و یا بهبود پیدا نمی کند ، احساس صدای « وز وز » در گوش ممکن است ، به مدت طولانی تری باقی بماند. معمولا داخل گوش برای جراحی تمپانوپلاستی ، پانسمان های قابل جذب استفاده می شود از جمله ژلفوم می گذارند و همین ماده مصنوعی باعث تینیتوس ( وز وز گوش ) می شود و تا موقعیکه جذب شود ممکن است صداى سوت در گوش بیمار شنیده شود.

۳- بی حسی گوش : طبیعی است و ممکن است تا ۶ ماه یا بیشتر پس از عمل گوش ادامه یابد.

علائم درگیر کننده فک : مفصل فک تماس نزدیک با مجرای گوش دارد. لذا در جراحی های وسیع گوش ، عمل جویدن و باز و بسته کردن دهان مشکل می شود. این علائم بعد از چند روز تا دو ماه پس از جراحی از بین می رود.

۴- کاهش شنوایی :
به طور طبیعی کم شدن شنوایی بعد از عمل جراحی تمپانوپلاستی رخ می دهد چون یک پرده مصنوعی در مسیر گوش شما گذاشته می شود و بسته به اینکه جنس پرده مصنوعی چه چیز باشد ، احتمالا شنوایی در طول ۶ ماه بعد از جراحی تمپانوپلاستی بهبود پیدا میکند ولی مواردی هم هستند که شنوایی در حد اولیه بر نمی گردد و متاسفانه بطور دایمی شنوایی کمی کاهش پیدا می کند.